Dobra wiadomość jest taka, że wielu z nas może być leczonych antybiotykami na powiększone migdałki. Stan ten może utrudniać nam oddychanie i wykonywanie codziennych czynności. W niektórych przypadkach konieczne może być usunięcie migdałków. W zależności od rodzaju przerostu migdałków, może to oznaczać zabieg chirurgiczny. W wyniku tonsillektomii zostaną usunięte migdałki, a w razie potrzeby także migdałki.
Artykuł poniżej jest wynikiem inspirującej współpracy z beautycreator-blog.pl
Opcje leczenia raka migdałków
Istnieje kilka opcji leczenia raka migdałków, które są często związane z rodzajem guza. W zależności od rodzaju nowotworu możesz mieć do czynienia z jednym z trzech stadiów: zlokalizowanym rakiem migdałka, regionalnym rakiem migdałka lub odległym rakiem migdałka. Zlokalizowany rak migdałka to mały guz, który nie rozprzestrzenił się do węzłów chłonnych lub innych części ciała. Rak migdałka odległego rozprzestrzenił się na inne organy, takie jak kości szczęki, wątroba lub płuca.
Chemioterapia jest często stosowana w połączeniu z radioterapią, której działanie polega na tym, że komórki nowotworowe stają się bardziej podatne na proces leczenia. Ponadto pacjenci mogą otrzymywać samą chemioterapię w celu spowolnienia wzrostu nowotworu. W zależności od stadium choroby pacjent może również otrzymać radioterapię, aby wspomóc rehabilitację po leczeniu. W większości przypadków opcje leczenia raka obejmują operację, chemioterapię lub połączenie tych metod.
Aby zdiagnozować raka migdałków, lekarz wykona biopsję. W niektórych przypadkach lekarz może pobrać komórki z guza migdałka w gabinecie lekarskim, a następnie wysłać je do patologa w celu analizy. Patolog będzie szukał komórek nowotworowych i innych oznak zakażenia wirusem HPV. Lekarz może przeprowadzić badanie za pomocą lusterka pośredniego, używając maleńkiego lusterka wprowadzonego przez usta i gardło w celu zbadania szyi pod kątem guzków lub innych nieprawidłowości.
Leczenie kamieni migdałkowych
Istnieje kilka metod leczenia kamieni migdałkowych. Można je usunąć za pomocą języka, co nie wywołuje odruchu wymiotnego. Inną metodą jest irygacja strumieniem wody lub skrobanie migdałków wacikiem. W niektórych przypadkach lekarz może zalecić stosowanie antybiotyków, ale nie rozwiązują one problemu leżącego u podstaw zakażenia bakteryjnego. Jeśli kamień jest duży, może być konieczne przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego zwanego łyżeczkowaniem.
Kamienie migdałowe są bolesne, a u niektórych osób występuje ich więcej niż jeden. Niektórzy ludzie nie odczuwają żadnych objawów, ale inni odczuwają ból podczas połykania lub kaszlu. Inni odczuwają metaliczny posmak, ból gardła, nieprzyjemny smak i uczucie dławienia. Nie ma jednej metody leczenia kamieni migdałkowych, ale istnieje kilka dostępnych opcji. Oto niektóre z najczęstszych metod leczenia. Jeśli żadna z powyższych metod nie zadziała, można spróbować domowych sposobów usunięcia kamienia.
Kryptoliza laserowa to kolejna procedura leczenia kamieni migdałkowych. Procedura ta wykorzystuje laser do odparowania powierzchni migdałka. Zabieg ten jest zwykle wykonywany w znieczuleniu miejscowym. Laser selektywnie odparowuje powierzchnię migdałka, spłaszczając krawędzie krypt i szczelin. Następnie kamień migdałkowy zostanie usunięty, a pacjent będzie mógł cieszyć się ulgą. Niektóre z zagrożeń związanych z kryptolizą migdałków laserowych obejmują zapalenie dróg oddechowych i uszkodzenie siatkówki.
Leczenie zapalenia nagłośni
U dzieci zapalenie nagłośni może wystąpić w każdym wieku, ale najczęściej występuje w wieku od 2 do 5 lat. W latach 90. w Wielkiej Brytanii i innych krajach wprowadzono szczepionkę przeciwko hib, która znacznie zmniejszyła częstość występowania zapalenia nagłośni u dzieci. Szczepionka 6 w 1 chroni również przed polio, Hib i WZW typu B. Ważne jest, aby w przypadku wystąpienia objawów u dziecka skonsultować się z lekarzem.
Zapalenie nagłośni pojawia się, gdy wywołuje je infekcja bakteryjna. Spuchnięta nagłośnia blokuje drogę oddechową przez krtań. Blokuje to przepływ powietrza do płuc i powoduje trudności w oddychaniu. Czasami zapalenie nagłośni jest mylone z krupem, infekcją wirusową często występującą u dzieci. Krup jest mniej poważny i ustępuje samoistnie.
W przypadku podejrzenia zapalenia nagłośni należy zgłosić się do lekarza. Lekarz prawdopodobnie sprawdzi drogi oddechowe dziecka, aby upewnić się, że nie ma żadnych komplikacji. W celu postawienia prawidłowej diagnozy konieczne może być wykonanie zdjęcia rentgenowskiego i laryngoskopii. Nigdy nie należy próbować samodzielnie sprawdzać gardła dziecka, ponieważ może to doprowadzić do dalszego obrzęku. W niektórych przypadkach konieczne może być wykonanie zdjęcia rentgenowskiego lub laryngoskopii, aby upewnić się, że nagłośnia nie jest całkowicie zablokowana.
Po dokładnym zbadaniu i postawieniu diagnozy lekarz może zaproponować wykonanie zabiegu inwazyjnego. Do jamy ustnej wprowadzana jest rurka, często nazywana tracheostomią. Jeśli zabieg ten się powiedzie, umożliwi dotarcie tlenu do płuc. W sporadycznych przypadkach może być konieczne zastosowanie respiratora. Zabieg ten może wymagać znieczulenia ogólnego lub miejscowego. Jeżeli pacjent nie toleruje tej procedury, może być konieczne skorzystanie z alternatywnej opieki medycznej.
Podobne tematy