Jeśli zastanawiałeś się nad anatomią migdałków, nie jesteś sam. W tym artykule omówimy położenie i cechy charakterystyczne nabłonka migdałków, a także to, w jaki sposób współpracuje z nim układ odpornościowy. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tej części Twojego ciała! I pamiętaj, że im więcej się o nim dowiesz, tym lepiej będziesz poinformowany, jeśli chodzi o zdrowie jamy ustnej!
Nabłonek migdałków
Nabłonek migdałków zawiera limfocyty, które biorą udział w odpowiedzi immunologicznej organizmu. Migdałek składa się z warstwowego nabłonka płaskiego. Tkanki limfoidalne znajdujące się w migdałkach są podobne do tych, które znajdują się w wyrostku robaczkowym i płatach Peyera. Nazywa się je tkankami limfoidalnymi związanymi z jelitami.
Nabłonek migdałków i migdałków składa się z komórek limfoidalnych, które odgrywają ważną rolę w obronie gospodarza przed antygenami górnych dróg oddechowych. Naukowcy zbadali strukturę migdałka podniebiennego, wykonując eksperymenty z wykorzystaniem liofilizacji. Poprzednie badania wykazały, że migdałki podniebienne zawierają krótkie pasma ciągłych połączeń ścisłych, ale nie wykazują sieci. Natomiast nabłonek migdałka podniebiennego wykazywał dobrze rozwinięte sieci.
Lokalizacja
Migdałki znajdują się w gardle, górnej części dróg oddechowych. Są one przytwierdzone do ścian gardła za pomocą włóknistej torebki. Od strony gardła pokryte są nabłonkiem płaskim warstwowym. Migdałki składają się z krypt, które są wypełnione bakteriami, limfocytami i złuszczonymi komórkami nabłonka. Migdałki tworzą strukturę w kształcie pierścienia, znaną jako pierścień migdałkowy Waldeyera.
Migdałek zawiera pęcherzyki limfoidalne, które są wzmocnione tkanką łączną. Te tkanki limfoidalne są ważne dla układu odpornościowego organizmu. W pęcherzykach znajdują się komórki prezentujące antygeny, które ostrzegają układ odpornościowy przed obcymi antygenami. Komórki te wytwarzają przeciwciała, które zapewniają ochronę immunologiczną na powierzchniach błon śluzowych. Istnieje jednak szereg różnic pomiędzy migdałkami a innymi częściami ciała.
Charakterystyka
Migdałki są drugorzędnymi narządami limfatycznymi, podobnymi do śledziony i węzłów chłonnych. Zawierają komórki limfoidalne i aktywnie uczestniczą w wydalaniu i zwalczaniu drobnoustrojów, choć ich dokładna funkcja nie jest znana. Oprócz roli w wydalaniu drobnoustrojów, migdałki odgrywają również istotną rolę w odpowiedzi immunologicznej, ale ich dokładna funkcja pozostaje niejasna. Poniżej przedstawiono charakterystykę nabłonka migdałków:
Nabłonek powierzchniowy pokrywa tkankę limfoidalną migdałków, w tym guzki i węzły chłonne. Nabłonek wyścielający migdałki jest płaski i zrogowaciały. Tkanka limfoidalna zawiera żyłki postkapilarne. Tkanka jest słabo zachowana. Tkanki limfoidalne nie mają naczyniowego komponentu limfatycznego.
Funkcja immunologiczna
Nabłonek migdałków jest warstwą komórek błony śluzowej, które są częścią układu odpornościowego. Migdałki są zmodyfikowane w taki sposób, że tworzą dużą powierzchnię umożliwiającą kontakt z różnymi antygenami. Migdałki wydzielają immunoglobuliny (Igs), w tym IgG i IgM. Migdałki produkują immunocyty, które zawierają węglowodan o łańcuchu J, niezbędny do wiązania monomerów IgA. Immunocyty te są wytwarzane w wyniku aktywności komórek B w pęcherzykach migdałkowych.
Ekspresja CD1d jest znacznie wyższa w komórkach dendrytycznych migdałków podniebiennych w porównaniu z innymi komórkami dendrytycznymi pod wpływem bodźców. Komórki te stanowią 0,4%-0,7% bramy migdałków. Nie ma dowodów na powiązanie ekspresji CD11b z liczbą wrodzonych komórek limfoidalnych. W niniejszym opracowaniu opublikowano tylko jeden przypadek, ale potrzebne są dalsze badania. Wynika to z faktu, że komórki immunologiczne w nabłonku migdałków odgrywają kluczową rolę w regulacji układu odpornościowego.
Wykrywanie komórek produkujących APRIL
Wydzielanie APRIL jest charakterystyczne dla nabłonka migdałków, gdzie ulega ono ekspresji w wysokich stężeniach w regionach zapalenia. Białko to ulega również ekspresji w tkance maziowej. Pacjentów z RZS porównano z osobami z grupy kontrolnej bez RZS, przy czym u tych ostatnich zaobserwowano wzrost liczby komórek produkujących APRIL.
W wydzielaniu APRIL pośredniczą komórki apikalne znajdujące się w podnabłonku. Komórki te są zdolne do przeżycia dzięki ekspresji liganda indukującego proliferację (APRIL). Cząsteczka ta jest wytwarzana przez komórki nabłonka wierzchołkowego, które migrują przez warstwowy nabłonek powierzchniowy i słabiej zorganizowany nabłonek krypt. Komórki te wykazują ekspresję receptora APRIL oraz syndekanu-1 lub -4, w zależności od etapu różnicowania.
Podobne tematy